Odcinek zaczął się od Simona Cowella, znanego z jego szczerych krytyk, który od razu zauważył urok południowego akcentu Ansley. Zaintrygowany jej wyborem piosenki, Simon uniósł brwi w zdziwieniu, gdy Ansley ujawniła, że zaśpiewa „Faint” Arethy Franklin, co było niespodziewanym wyborem dla młodej artystki.
Występ zaczął się z pewną niepewnością, jednak Simon przerwał Ansley zaledwie kilka chwil po rozpoczęciu jej piosenki, krytykując podkład muzyczny jako „okropny”. Bezpośrednia uwaga wyraźnie zaszokowała Ansley i sytuacja wydawała się krytyczna, gdy Simon opisał jej pierwszą próbę jako „okropną”. W nietypowym geście pocieszenia, Simon podszedł do Ansley i zaoferował jej swoją wodę, zachęcając ją do uspokojenia się.
W próbie odwrócenia audycji, Simon zasugerował Ansley, aby zaśpiewała a cappella, eliminując krytykowany podkład muzyczny. Publiczność wstrzymała oddech, gdy Ansley rozpoczęła swoją piosenkę na nowo, tym razem używając tylko swojego głosu, aby wypełnić audytorium. Przemiana była natychmiastowa i dramatyczna. Publiczność zaczęła reagować wokalnie, gdy siła i emocje głosu Ansley zabłysły, niezakłócone przez żaden podkład muzyczny.
Podczas gdy ostatnie nuty unosiły się w powietrzu, publiczność zaczęła klaskać, a sędziowie, w tym Simon, wstali na stojąco. Sędziowie obsypali ją pochwałami, podkreślając jej wytrwałość i potężne wykonanie wokalne.
Ansley opuściła scenę z łzami radości, uzyskując jednomyślne „tak” od wszystkich czterech sędziów.
