Interakcja między puszczykami i rolnikami była istotnym elementem życia wiejskiego.
Ponieważ uważali, że puszczyki skutecznie eliminują szkodniki, rolnicy zakładali im budki lęgowe na swoich stodołach. To połączenie tradycyjnych umiejętności z rozumieniem środowiska.
Ta praktyka pokazała, jak bardzo rolnicy cenią równowagę natury i byli skłonni integrować te drapieżniki w swoje rolnictwo, chociaż działo się to przed współczesnymi wysiłkami na rzecz ochrony zwierząt.
Gniazda te były budowane przez rolników z materiałów znalezionych w ich otoczeniu, takich jak słoma i drewno.
Dla bezpieczeństwa i komfortu puszczyków należy używać funkcjonalnych bud dla lęgów, zapewniających odpowiednią wentylację i odprowadzanie wody.
Te wbudowane przegródki umieszczano w cichych zakątkach, na krokwiach dachowych i w strychach stodół. Pozwalało to na harmonijne współistnienie działalności rolniczej i potrzeb gniazdowych puszczyków.
Budowanie budek lęgowych dla puszczyków jest dziś bezcenną tradycją rodinną, która rozwija się z pokolenia na pokolenie.
Było to więcej niż tylko środek zwalczania szkodników; było to dowodem na ekologicznie świadome rolnictwo i zachowanie dziedzictwa rolniczego, co pokazuje długotrwałą współpracę między ludźmi a światem naturalnym.
