Jesteśmy już od dawna na emeryturze
Patrząc wstecz, rozumiemy, że całe nasze życie było pełne pracy i wysiłku – nie tylko po to, by zbudować piękny dom, ale także by zapewnić sobie godną starość.
Postanowiliśmy przepisać cały nasz majątek na córkę.
Kiedy syn się o tym dowiedział, zrobił coś, co wywróciło nasze życie do góry nogami.
Mój mąż zawsze był poważnym i przezornym człowiekiem, gotowym zrobić wszystko dla rodziny. Byliśmy dumni, że mogliśmy sobie pozwolić na samochód i co roku jeździć do sanatorium, podczas gdy inni mogli tylko o tym marzyć.
Nasze dzieci dorosły.
Syn Andrej mieszka z żoną w swoim własnym domu, a ich syn studiuje.
Nasza córka Tania niestety nie miała tyle szczęścia. Jest rozwiedziona i mieszka w małym mieszkaniu z dwójką dzieci, którym z każdym rokiem brakuje coraz więcej miejsca.
Pewnego wiosennego dnia podjęliśmy decyzję.
Siedząc razem, Nicolas i ja zdecydowaliśmy przekazać wszystkie oszczędności Tanii. Nie dlatego, że bardziej ich potrzebuje niż Andrej, ale dlatego, że jej troska i obecność zawsze nas poruszała.
Tania zawsze była przy nas, kiedy potrzebowaliśmy pomocy.
Andrej — mimo naszych próśb — często odmawiał. Nawet przy takich drobnostkach, jak malowanie domu przed Wielkanocą, zawsze znajdował wymówki.
Kiedy zadzwoniłam do niego z prośbą o pomoc, najpierw się zgodził, a potem powiedział, że musi „zapytać żony”, bo mają już plany na weekend.
Tania przyszła od razu. Pomagała ojcu do późnego wieczora, mimo własnych obowiązków. Zawsze tak było: Tania obecna, Andrej nieobecny.
Powiedzieliśmy Andrejowi o naszej decyzji.
Wyjaśniliśmy, że chodzi nie o pieniądze, ale o obecność i troskę.
Andrej powiedział, że to rozumie… ale pół godziny później zadzwoniła jego żona, bardzo zirytowana:
— Zawsze faworyzowaliście Tanię! — krzyczała.
Starałam się zachować spokój:
— Nie wtrącaj się. Gdyby twój mąż wcześniej nam pomagał, nie byłoby tej sytuacji.
Ale nie odpuszczała:
— W takim razie nie zobaczycie nas ani wnuków!
Pozostał nam gorzki smak.
Może powinniśmy byli postąpić inaczej. Może trzeba było podzielić dom, by uniknąć konfliktu.
Ale szczerze mówiąc, nie chcemy, żeby nasza synowa cokolwiek dostała po tym, jak się zachowała.
Nie wiemy, co robić.
Czy powinniśmy dać część Andrejowi, czy trzymać się naszej decyzji?
Może macie dla nas jakąś radę?
