Od tygodnia Mary przeżywała prawdziwe piekło. Jej 13-letnia córka, Amber, zaginęła, a ona nie miała pojęcia, gdzie może się znajdować. Zgłosiła to policji, ale nie mieli żadnych tropów.
Z każdym dniem Mary coraz bardziej się bała. Nie wiedziała, czy kiedykolwiek zobaczy swoją córkę. A jeśli tak, obawiała się najgorszego. Kobieta przeszukiwała okolice i ciągle miała nadzieję na jakiś znak dotyczący Amber, od kogokolwiek.
Pewnego wieczoru, wracając do domu, zauważyła bezdomną kobietę przeszukującą kontener na śmieci. Ku jej wielkiemu zaskoczeniu, kobieta, której trudno było określić wiek, miała na sobie plecak Amber.
Nie było wątpliwości, że plecak należał do nastolatki, ponieważ miała na nim naszywkę jednorożca. Mary zapytała bezdomną: „Przepraszam! Gdzie znalazła pani ten plecak?”
„Proszę, to plecak mojej córki. Dam pani pieniądze, cokolwiek, proszę, oddajcie mi go” – nalegała. Nieco przestraszona kobieta podała plecak. Mary dała jej trochę pieniędzy na podziękowanie.
Niestety plecak był pusty. Mary zaczęła zadawać sobie wiele pytań. Kiedy upuściła plecak w rozpaczy, z jego wnętrza wypadł mały kawałek papieru. Na nim napisano: „Zielony Dom”.
Ten dom był stary, zaniedbany i wyglądał na opuszczony od lat. Mary szybko wsiadła do samochodu i pojechała pod wskazany adres. Z bijącym sercem chciała odnaleźć córkę żywą.
Gdy dotarła na miejsce, krzyknęła: „Amber! Amber! Mamo tu jest! Gdzie jesteś?” Słysząc słaby głos, poszła za instynktem i odnalazła swoją córkę, płaczącą, siedzącą w kącie pokoju.
„Och, Amber, dzięki Bogu, że cię znalazłam!” – zawołała matka. Dziewczynka wyjaśniła, co się wydarzyło. Kobieta z zaburzeniami psychicznymi, która twierdziła, że potrzebuje pomocy, zwabiła Amber do siebie, myląc ją z własną zaginioną córką. Chcąc ją chronić, nie pozwalała jej wyjść z domu.
Na szczęście kobieta nie była wobec Amber brutalna i codziennie dawała jej jedzenie.
Mary zadzwoniła na policję, która dopilnowała, by właścicielka Zielonego Domu trafiła pod opiekę i została umieszczona w szpitalu psychiatrycznym. Mary i Amber wróciły do swojego życia, szczęśliwsze niż kiedykolwiek.
